Ωστόσο, η ηλικία για διακοπή χρήσης της πιπίλας είναι κρίσιμης σημασίας καθώς σύμφωνα με τα αποτελέσματα ερευνών η παρατεταμένη χρήση αυτής, φαίνεται να έχει αρνητική επιρροή στην ομαλή ανάπτυξη της στοματικής δομής και λειτουργίας και κατά συνέπεια στην παραγωγή της ομιλίας. Σε μία πρόσφατη έρευνα που έλαβε χώρα σε ορθοδοντική κλινική, με δείγμα μελέτης 15.000 παιδιά, αναδεικνύεται ότι το 60% από αυτά παρουσίασε ορθοδοντικές ανωμαλίες που συνδέονταν άμεσα με τη συμπεριφορά πιπιλίσματος (Van Norman, 2001). Ο Αμερικανικός Σύλλογος Οδοντιάτρων (2003) υποστηρίζει ότι η χρήση πιπίλας (ή απομύζησης δαχτύλου) σε παιδιά ηλικίας 3-5 ετών είναι πιθανόν να οδηγήσει σε χασμοδοντία (κενό μεταξύ των άνω και κάτω οδόντων), σταυροειδή σύγκλειση (δηλ. πλευρική σύγκλειση αντί για παράλληλη) ή υπερσύγκλειση (υπερβολική κάλυψη των κάτω πρόσθιων οδόντων από τους άνω πρόσθιους οδόντες).